Shaykh Ninowy vertelt over deze moord op Shaykh al-Buti: “Stilte mag er niet meer zijn over gewelddadig extremisme en de ideologie van bloedvergieten om verschillen te beslechten.”
Shayh Ramadan al-Bouti werd onlangs vermoord tijdens een bomaanslag in Syrië. Hij gaf op dat moment les uit de Quran in de moskee. Ook tientallen van zijn studenten kwamen om het leven.
Dit is een vertaling van een deel van een telefoongesprek met Shaykh Ninowy over Shaykh Al-Buti.
Shaykh Muhammad bin Yahya al-Ninowy
“Gisteren hoorden we over de martelaarschap van onze Shaykh en Ustadh, Sayyidi Al-Allama Muhammad Sa’id Al-Buti, moge Allah Ta’ala hem voegen bij de martelaren van de hoogste niveaus van het Paradijs. Amin.
Hij is omgekomen door een zelfmoordaanslag in de moskee waar hij al tientallen jaren les geeft, met toevallig als naam: Masjid Al-Iman. Hij is omgekomen in het midden van zijn reguliere college van Quran-exegese. Noch de heiligheid van het Huis van Allah noch het Boek van Allah waren van belang voor de extremisten die hem zo vurig stil wilden krijgen. Toen het ze niet lukte om hem academisch, tekstueel, spiritueel en humaan te weerleggen, voelden ze zich genoodzaakt om hem op te blazen en zijn eerwaardig lichaam in stukken te exploderen en zijn eerwaardig bloed te gieten. Bloed dat terecht kwam op de pagina’s van het Heilige Boek dat hij aan het onderwijzen was, op de aarde van de Heilige Moskee en de menigte van Engelen die de lege plekken vulden.
Stilte mag er niet meer zijn over gewelddadig extremisme en de ideologie van bloedvergieten om verschillen te beslechten. We schreeuwen nu al decennia lang dat extremisme, geweld en intolerantie een satanisch boek is, geen heilig boek. Het is een kwaad gemengd met een zieke neo-Jahili, neo-Khariji en misschien psychologische complexen, maar ontsmet door glimmende religieuze retoriek. Extremisme, geweld en intolerantie die leiden tot intellectuele terrorisme gevolgd door daadwerkelijke terrorisme zijn niet, ondanks de bewering, gerelateerd aan het Boek of de Sunnah. Niets zal intellectuele terroristen weerhouden van het uitoefenen van terrorisme, niet het Boek, noch de Sunnah, noch enig gezond verstand of enige menselijke waarden. De Ummah dient terug te keren naar de Quran en Sunnah en hun onvoorwaardelijke mededogen, tolerantie en vrijheid. Vechten voor vrijheid betekent op geen enkele wijze het vermoorden van diegene die vreedzaam hun visie van het Boek en de Sunnah uitspreken.
De Moskee Al Iman na de bomaanslag waar de Shaykh les gaf.
Deze oude Shaykh, die niet alleen de Tarbiyah deed van de hedendaagse prekers en geleerden, maar Tarbiyah deed van de Ummah. Tarbiyah is niet simpelweg het onderwijzen en doorgeven van kennis. Maar zelfs op dat gebied kun je niet één Sunni preker of geleerde vinden in de afgelopen 30 jaar die niet op academisch of spiritueel gebied beïnvloed werd door Shaykh Muhammad Sa’id al-Buti, als het niet al een student van hem op de één of andere manier is. Dit is zowat overal in de Moslimwereld. ‘De Ash’ari van deze tijd’ en ‘de Ghazzali van de eeuw’ waren geen onterechte titels zoals zovelen tegenwoordig, maar een nader onderzoek naar een diepzinnige geleerdheid en een encyclopedische kennis die vele geleerden ervoeren jegens Shaykh Muhammad Sa’id, Rahimahu’Allahu Ta’ala. Een Mutakallem van het hoogste kaliber, een buitengewone en zuivere Usuli, een Sufi met de stijl van de vrome voorgangers die de grote titels/beweringen en entourages van de hedendaagse Sufi-opeisers vreesde. Een Faqih van immense kennis waardoor hij verschillen tolereerde en andere visies begreep. Een mens die vrees had om bloed te vergieten en behandelde elk mens met waardigheid en respect ongeacht de achtergronden.Hij spendeerde de meeste tijd van de 84 jaar die hij leefde aan de verdediging van Islam en diens Boodschapper, sallallahu alayhi wa aalihi wa sallam, aan het verduidelijken van de Islamitische principes, het verspreiden van de Sunnah en het weerleggen van degene die de Islam en de feiten belasteren. Een oceaan aan kennis, nederigheid en spiritualiteit die grenzeloos gaf zonder erkenning te verwachten van anderen of het streven naar naam en faam, maar dat altijd, tegen elke prijs, consistent probeerde te vermijden.
Maar dat alles was niet genoeg voor sommigen om hem te sparen van verachtelijke laster, intellectuele terrorisme, gevolgd door het opblazen van een bom in de moskee tijdens een Quran-exegese les. Vrijheid betekent voor sommigen alleen aan een andere groep leiders gehoorzamen. Sunnah betekent alleen hun eigen Shuyukh begrijpen, ongeacht wat er daadwerkelijk staat in de heilige Teksten en gerechtigheid houdt voor hen in lasteren, aanzetten tot haat en geweld met als gevolg het vermoorden van iedereen die een andere mening aandraagt.
“Hun vijanden zijn alle moslims”
Dit patroon is niet nieuw in onze geschiedenis. Het legaliseren van politieke misdaden met religieuze retoriek is iets wat we zagen bij de meesterechtvaardige politieke leiders of in periodes van onze “Islamitische” geschiedenis. Intolerantie gevolgd door intellectueel terrorisme jegens de tegenstander middels belastering en demonisering, beide maken de weg vrij voor het daadwerkelijk uitvoeren van geweld en terroristische daden. Om het allemaal erger te maken, moest het geweld en de terroristische daden gezuiverd worden door religieuze retoriek zodat slechte daden op een ziekelijke manier gedraaid kunnen worden naar “goede” daden. Zulke patronen waren niet alleen voorbehouden aan de zittende regeringen van die tijd, maar sommige radicale religieuze groepen van alle sektes voerden intellectuele terrorisme en daadwerkelijke daden van terreur uit, allemaal in de naam van de religie.
Het mikpunt was nooit de waargenomen vijand van moslims van die tijd, niet dat zo een daad gesteund wordt. Hun doelwit was niet de tirannen die eeuwen over de moslimwereld heersten, noch de onderdrukkers die min of meer de faraos op aarde werden, maar hun mikpunt was altijd de moslim geleerden die het oneens met ze waren. Hun ware vijand is niet atheisme, godslastering (Kufr), onrechtvaardige leiders of onderdrukkers. Hun vijanden zijn alle moslims die een andere mening aandragen inzake het begrip van de teksten van het Boek en de Authentieke Sunnah. Deze soort van extremisme is tegenwoordig niet beperkt tot de ene sekte versus de andere en het is zeer actueel. Het plaatste de teksten van de Quran en Authentieke Sunnah als referentie en standaard voor de beweringen en begrippen van hun eigen figuren. De Goddelijke teksten zijn inclusief en bevatten onvoorwaardelijke compassie en barmhartigheid maar het schijnt menselijke beweringen te ontbreken aan die oneindige en onvoorwaardelijke compassie, liefde en barmhartigheid.
“Muren van haat”
Shaykh Muhammad Sa’id was niet onfeilbaar want de laatste onfeilbare persoon volgens onze overtuiging is Sayyiduna Rasoolul’ Allah, sallallahu alayhi wa aalihi wa sallam, maar hij heeft nooit onderwezen dat eenheid conformiteit betekent. Hij gaf altijd aan dat het prima was om naar het ene te kijken (geopenbaarde tekst) en het op twee verschillende manieren te interpreteren. “Tafkir” in plaats van “Takfir” was altijd een grondslag die de eerwaardige Shaykh gebruikte om de verschillen met anderen te verwoorden.
Vandaag de dag ondergaat de wereld een snelle radicalisatie met de microfoons (letterlijk en figuurlijk) en platformen die beperkt worden tot bepaalde visies, grote titels en beweringen die naar behoefte worden aangepast en gepromoot. Vandaag de dag worden ideologische muren van haat opgetrokken onder de vlag van liefde. Dit is niet alleen voorbehouden aan moslims met verschillende sektes. Er is een dringende behoefte aan het doen herleven van “zelfkritiek” bij alle groepen en sektes, commentaar aanvaarden en terugkeren naar de allesomvattende barmhartigheid en de fontein van liefde in de Quran en Authentieke Sunnah. Het is belangrijk om NIET de mensen van wie we houden en adoreren te idealiseren of ze nou overleden zijn of nog levend. Zo is het ook belangrijk om NIET een beperkt, niet-definitief en subjectief begrip van de Heilige Teksten te idealiseren. Een begrip van de Heilige Teksten of geschriften die het ontbreekt aan onvoorwaardelijke compassie is toegestaan, zowel tekstueel als logischerwijs. Bovenal dienen we de dringende noodzaak om ons te verenigen inzake de teksten van de Quran en Authentieke Sunnah te hervinden want dit fundamenteel principe lijkt in gevaar te zijn.
Plicht van collectief zelfkritiek
Sayyiduna Muhammad, sallallahu alayhi wa aalihi wa sallam, is gekomen als de Arabische stem die de oude Arabische manieren aan de kaak stelde en te kampen had met extreme vervolging van zijn eigen volk. Maar door zichzelf zo in gevaar te brengen bracht hij ons allen een van de meest waardevolle monotheïstische geschenken: de plicht van collectief zelfkritiek. De waarheid uitdragen ook al werkt het jezelf tegen. Als we dit concept vandaag de dag niet doen herleven riskeren we zware cultische mentaliteit en gedrag die onze jeugd overneemt van Jakarta tot aan Marokko (en alles daartussenin).
Onze geleerden
De uitdaging van onze tijd is niet zozeer de Sufi-Salafi discussie, zelfs niet de sunni-Shi’i onoverbrugbare verschillen maar meer in de lijn van een stille maar progressieve onttrekking van religiositeit als geheel. Islam is gekomen om mensen leven te geven. Alle mensen. Ongeacht de achtergrond. Islam is niet gekomen om leven weg te nemen van mensen. Islam is gekomen om mensen hoop groiet en mogelijkheden te bieden ongeacht of mensen erin geloofden of niet. Maar Shaykh Muhammad Sa’id was zijn tijd ver vooruit daarin. Lees “Kubra Al-Yaqiniyyat Al-Kawniyyah” en “Fiqh-u-Seerah”, en blijf lezen… dit zijn geen boeken samengesteld door te “knippen en plakken” van hier en daar, maar werkelijke meesterwerken van denken en uitdagende analyses die niet veel grote geleerden kunnen samenstellen. Dezelfde boeken hebben veel jongeren in de kringen van de islam gehouden en dit is een feit. “Kubral Yaqiniyyat” heeft veel twijfels weggenomen die vele studenten hadden over Allah Ta’ala, Zijn Bestaan en Zijn Unieke Eigenschappen. “Fiqh-u-Soennah” heeft het geloof in de Profeet, salla alayhi wa aalihi wa sallam, wederom bevestigd in velen waar twijfel naar binnen sloop vanwege incomplete of onvolledig begrip. De lijst gaat maar door.
Onze geleerden, niet alleen onze “predikers” en onze jongenren zijn de meest waardevolle troeven van deze Ummah. Geen van hen is perfect op zichzelf, maar wanneer ze verenigd zijn naderen ze het (perfectie). Indien visies niet overeenkomen dient men de ethiek van de Quran en Sunnah in acht te nemen. Laat de geesten de strijd voeren maar laat de harten liefhebben. Jongeren hebben het recht om te begrijpen dat Islamitische kennis niet alleen informatie inhoudt, maar transformatie.
“Laat de geesten de strijd voeren maar laat de harten liefhebben”
Transformatie was de staat van Shaykh Muhammad Sa’id Al-Buti. Hij transformeerde zichzelf eerst en transformeerde daarna de mensen om hem heen. Een soefi zonder naam, maar in werkelijkheid, een Salafi zonder label, maar in gedachte, een Ash’ari zonder rigiditeit, en een Shafi’i zonder eigen-gerechtigheid. De Dunya kwam naar hem vele malen, maar hij was niet geinteresseerd in de honger naar “titels” en status-gekte. Jaloezie en afgunst waren ver van hem aangezien zijn positie in kennis en handelen, samen met zijn hardvochtige ascetisme hem ver weg hield van degene die dit opeisten. De stoelen in zijn huis zijn van de zeer oude houten stoelen die Syriërs gebruikten in de jaren 60, hij heeft ze niet vervangen. Zo ook zijn bureau en de eenvoudige meubels die eeuwenoud zijn. Er werden hem posities aangeboden in ministeries en het kabinet, maar hij vluchtte weg van dat alles.
Onlangs ontvouwde zich een campagne tegen hem om hem te betichten van een standpunt wat hij altijd heeft verafschuwd. Deze campagne bleek een zuiveringsproces te zijn voor hem… om hem voor te bereiden voor iets mooiers, iets groters. Maar ondanks al de oceanen van laster en aansporingen tot haat, bleef hij bidden voor degenen die het niet met hem eens waren, probeerde excuses voor hen te vinden en vroeg hen om te komen praten en geen geweld te gebruiken om zich te uiten.
Het Syrisch regime
Er is geen twijfel dat het corrupte en onderdrukkende regime in Syrië de principes van Shaykh Al-Buti gebruikte uit eigenbelang in het verleden en heden. Maar de Shaykh gaf altijd alle partijen zijn wijsheid en was niet eenzijdig. In tegenstelling tot de populaire propaganda, steunde Shaykh Al Buti niet de onderdrukking van het regime, maar was standvastig tegen de gewapende rebellie en het razende geweld dat niet alleen tekstueel ongegrond is, maar leidt tot de vernietiging van mensen en landen. Hij geloofde heilig dat het gebruik van geweld om een politieke situatie of zittende leider te veranderen een groter kwaad met zich meebrengt. Zijn standpunt vloeit niet voort uit leegte ondanks de krachtige media campagnes die niet anders doen vermoeden.
Dit is een klassiek begrip dat door vele van onze traditionele geleerden van Ahlus Sunnah wal Jama’a wordt aangehangen met voorbeelden gerelateerd aan Al-Hajjaj etc. Ongeacht het academisch standpunt van de “toelaatbaarheid van geweld om een politiek situatie te veranderen”, had dit, op zijn zachts gezegd, een academisch geschil moeten zijn. De grootste tragedie in Syrië tegenwoordig is niet alleen het veranderen van een prachtig land in puin, maar de mensen en krachten die zo hard doordrukken om de daadwerkelijke mensheid in de mens te vernietigen, de ziel te roven uit het bewustzijn van de mensen en elke menselijke waarde, barmhartigheid en mededogen uit te roeien die nog over is gebleven. De muren van haat die worden opgericht onder de vlag van de liefde, het planten van een haat-ideologie dat degenen die het niet met je eens zijn geen plaats in het leven hebben en dat hoop alleen uitgereikt wordt aan degene die je mag.
De situatie in islamitische landen en Syrië in het bijzonder is net ondergedompeld in een diep en donker gat, met een vooruitzicht op meer moorden, meer geweld en meer kwaad. Bid alstublieft voor het wederkeren van vrede in Syrië, alle moslims en alle mensen over de hele wereld. Bid voor genade voor allen die in hun leven verloren hebben in deze razende chaos en ondoorgrondelijk geweld, bid voor de miljoenen armen en vluchtelingen, bid voor alle getroffenen om gered te worden en gemak te verkrijgen. Bid dat Allah Ta’ala mensen, alle mensen, redt van meer bloedvergieten en ellende.
Wat betreft onze Shaykh, moge Allah Ta’ala hem vergeven, hem zegenen, hem voegen bij de martelaren en hem het hoogste niveau in Jannatul Firdaws schenken. Amin.”